അക്ബർ അണ്ടത്തോട്.
കവിത
മനുഷ്യൻ്റെ ഇടുക്കമുള്ള
അതിർത്തികൾക്കു മേൽ
ദൈവം വെള്ളം കൊണ്ടു വരച്ച
പെരും വരയാകുന്നു കടൽ.
ഭൂമിയെ കീറി മുറിച്ച
കുറ്റിയും വേലിയും കൊണ്ടിങ്ങുവാ
നീ എനിക്കൊരതിരു വരക്ക്
എന്ന വെല്ലുവിളിയുണ്ട്
ആകാശത്തിൻ്റെ
നീണ്ടു മലർന്ന കിടപ്പിൽ.
മരണം കൊണ്ടു വരച്ച
ജീവിതത്തിൻ്റെ അതിർത്തിയാണതിശയം!
ഇപ്പുറം നിന്നെത്രയോ പേർ
ദിനേന അപ്പുറം കടക്കുന്നു;
ആരും തിരിച്ചു വരുന്നതേയില്ല.
ഒരു ഭാഷക്കും
അവകാശപ്പെട്ടതല്ലെങ്കിലും
മൗനം കൊണ്ടു വരച്ച
ഇടവേളകളില്ലാതെ
ഒരു വാക്കിനും മുന്നോട്ടു പോകാനാകില്ല.
ഒന്നിനെയും കെട്ടിയിടാനൊക്കാത്ത ചരടിനെ
നമുക്ക് എഴുത്തെന്നു വിളിക്കാം;
എഴുതും തോറും
സ്വതന്ത്രമാകുന്നതിനെ വാക്കെന്നും.